Иван Кмита م 1330? و 1376 - جرد الجدول

From Rodovid AR

الشّخص:627653
Jump to: navigation, search
Generation of a large tree takes a lot of resources of our web server. Anonymous users can only see 7 generations of ancestors and 7 - of descendants on the full tree to decrease server loading by search engines. If you wish to see a full tree without registration, add text ?showfulltree=yes directly to the end of URL of this page. Please, don't use direct link to a full tree anywhere else.
11/1 Иван Кмита [Кмиты]
الميلاد: 1330?
الوفاة: 1376, Krakow
Jan Kmita z Wiśnicza (ur. ok. 1330, zm. 1376 w Krakowie) – szlachcic polski herbu Szreniawa, zabity podczas tłumienia rozruchów wywołanych przez krakowskich mieszczan i drobne rycerstwo, skonfliktowanych z węgierskimi wpływowymi osadnikami.

Jan Kmita był protoplastą małopolskiej rodziny magnackiej, odgrywającej od XIV do XVI wieku istotną rolę w dziejach Polski. Jako zdolnemu politykowi i znakomitemu organizatorowi, Janowi Kmicie powierzane były ważne i odpowiedzialne stanowiska – tak wojskowe, jak i administracyjne. Jego osobie powierzono starostwo generalne: ruskie, sieradzkie – sprawowane w latach (1351–1367), starosto lwowskie – (1371) oraz starostwo krakowskie – 1375. Ponadto w imieniu króla Ludwika Węgierskiego sprawował on rządy nad ziemiami ruskimi w latach 1372–1375.

Jako pierwszy z rodu Kmitów zaczął posługiwać się udostojnioną poprzez dodanie krzyżyka wersją herbu Szreniawa. Dokument z roku 1371, z taką jego pieczęcią, przywołuje Franciszek Piekosiński – jako najstarszy sygnowany herbem Szreniawa z krzyżykiem. Pośród wielu sławnych członków rodu Kmitów wymienić należy Piotra Kmitę z Wiśnicza – marszałka wielkiego koronnego, a w latach (1477-1505) – wojewodę krakowskiego.

Według Herbarza Polski Adama Bonieckiego, ojcem Jana Kmity jest Jasiek Kmita z Wiśnicza, a wsią gniazdową rodu są Damienice w powiecie proszowickim pod Koniuszą. (W wielu publikacjach Jaśkiem określany jest również Jan Kmita).

2

21/2 <1> Пётр Янов сын Кмита [Кмиты]
الميلاد: 1348
الزواج: <1> Ганна [?]
الوفاة: 1409
Piotr Kmita herbu Szreniawa z Wiśnicza (ur. w 1348, zm. w 1409 roku) – polski szlachcic; wojewoda krakowski (1406 – 1409), sandomierski (1401 – 1406); kasztelan lubelski (1385 – 1401); starosta; sanocki (1391 – 1398), łęczycki i sieradzki.

Jego ojcem był Jan Kmita (1330 – 1376) – starosta generalny ruski, krakowski (ur. ok. 1330, zginął w 1376 w Krakowie)i Katarzyna Kmita.

Piotra Kmita, był właścicielem Hyżnego terenów Dynowa a po jego śmierci odziedziczył je jego syn Piotr Lunak Kmita, który ożenił się Zofią Rzeszowską (1430 – 1448), i w 1429 roku wydał w Dynowie dokument dotyczący lokalizacji wsi Kąkolówka.

Miał z nią m.in. syna Jana Kmitę (z Wiśnicza), który ożenił się z Barbarą Wątróbką i Mikołaja Kmitę, który poślubił Małgorzatę Michałowską Kurozwęcką a z żoną Hanną Piotra Lunaka Kmitę – podczaszego sandomierskiego (zm. 1430 r.), ożenionego z Katarzyną Rzeszowską.

Jego wnukiem był Dobiesław Kmita i Jan Kmita (Nosek) – synowie Mikołaja Kmity kasztelana przemyskiego i Małgorzaty Michałowskiej Kurozwęckiej.

3

31/3 <2+1> Пётр Лунак Кмита из Собенья Герба Шренява [Кмиты]
Пётр Лунак Кмита (польск. Piotr Lunak Kmita) из Собени герба Щренява (ум. 1430 г.) — подчаший сандомирский (1412 г.).

Родился в семье Анны и Петра Кмитов.

Женился на Катерине Жешовской и имел сына Яна Кмита «Тупого» (ум. перед 1435), вступившего в брак с Барбарой Вотробой из Стрельчего, и дочь Малгожату Кмита, вышедшую замуж за Яна Гольяна из Обихова — подстолия познаньского.
42/3 <2+1> Миколай Петров сын Кмита [Кмиты]
Miał z nią m.in. syna Jana Kmitę (z Wiśnicza), który ożenił się z Barbarą Wątróbką i Mikołaja Kmitę, który poślubił Małgorzatę Michałowską Kurozwęcką a z żoną Hanną Piotra Lunaka Kmitę – podczaszego sandomierskiego (zm. 1430 r.), ożenionego z Katarzyną Rzeszowską.

Mikołaj Kmita herbu Szreniawa, z Wiśnicza, Sobienia i Dubiecka, (zm. ok. 1447) – kasztelan przemyski (1433-47). Urodził się w rodzinie Piotra Kmity (zm. 1409) i matki Hanny (Hanki) (zm. po 1409).

Z pierwsza żoną Mikołaj miał syna Mikołaja Kmitę z Dubiecka (zm. 1439-1441), ożenionego z Małgorzatą Buczacką - kasztelanówną kamieniecką - córką Michała Mużyło Buczackiego.

Po 1420 r. Mikołaj Kmita z Wiśnicza wziął ślub z Małgorzatą Michałowską Kurozwęcką. Z tego małżeństwa synami byli; Dobiesław Kmita (zm. 1478) - wojewoda sandomierski i lubelski i Jan Kmita (Nosek) herbu Szreniawa (zm. 1458/1460) kasztelan przemyski i kasztelan lwowski: Mikołaj Kmita zbudował obronny zamek drewniany w Medyce, za pieniądze króla.

4

51/4 <4> Микола Миколаїв син Кміта [Кміти]
z Dubiecka
82/4 <4+3> w Иван Николаев сын Носок Кмита [Кмиты]
الزواج: <5> Marta Wątroba [Wątrobowie]
الوفاة: 1458 ? 1460
93/4 <4+3> Dobiesław Kmita [Kmitowie]
الوفاة: 1478
Dobiesław Kmita z Sobienia i Wiśnicza (zm. 1478) – polski szlachcic herbu Szreniawa, pierwszy wojewoda lubelski (1474-1478), wojewoda sandomierski (1478), kasztelan biecki (1458-1459), kasztelan wojnicki (1460-1463), kasztelan lubelski (1464-1474), starosta krzepicki.

Syn Mikołaja Kmity, kasztelana przemyskiego i Małgorzaty Michałowskiej Kurozwęckiej herbu Poraj (zm. po 1435 r.) - kasztelanki krakowskiej - córki Mikołaja Białucha z Kurozwęck i z Michałowa. Przez matkę spokrewniony był z jednym z najwyższych dostojników świeckich ówczesnej Polski, kasztelanem krakowskim Mikołajem Białuchą z Michałowa i Kurozwęk.

Dziedzic Wiśnicza i Denowa (dziś: Dynów), kasztelan biecki od 1458, wojnicki od 1460, lubelski od 1464, był także starostą krzepickim. W 1474 został pierwszym wojewodą nowo utworzonego województwa lubelskiego i był nim do 1478, kiedy został wojewodą sandomierskim. Krótko potem zmarł bezpotomnie (obok daty 1478, spotyka się też datę 1479 jako rok jego śmierci).

Pieczęć Dobiesława Kmity umieszczono przy dokumencie traktatu toruńskiego z dnia 19 X 1466 roku. W polu pieczęci na pochylonej tarczy herb Śrzeniawa. Tarcza zwięńczona hełmem z labrami i klejnot, w którym para rogów turzych z czteroma dzwonkami na każdym.
64/4 <3+2> Ян Тупой Кмита [Кмиты] 75/4 <3+2> Małgorzata Kmita [Kmitowie]

5

131/5 <8+5> Piotr Kmita [Kmitowie]
الميلاد: 1442
الوفاة: 1505
Piotr Kmita z Wiśnicza herbu Szreniawa (ur. 1442, zm. 1505) – marszałek wielki koronny od 1494, jednocześnie wojewoda krakowski (w latach 1501-1505), starosta sandomierski.

Jego ojcem był Jan Kmita (zm. 1458/60) kasztelan przemyski i lwowski a jego braćmi byli Andrzej Kmita (zm. 1493/1494) starosta bełski i biecki i Stanisław Kmita (ok. 1450-1511) wojewoda bełski i ruski. Ożenił się z córką Przecława z Dmosic (zm. 1474), starosty spiskiego.

W 1471 jako dworzanin królewski odprowadzał króla czeskiego Władysława Jagiellończyka do Pragi. W 1478 otrzymał w zarząd starostwo spiskie. Brał udział w wielu misjach dyplomatycznych, zleconych mu przez króla Jana Olbrachta. Posiadał 33 wsie w Małopolsce.
112/5 <8+5> w Станіслав Іванів син Собенський Кміта [Кміти]
الميلاد: 1450?
الزواج: <8> Екатерина Ивановна Катаржина Тарновская (Кмита) [Тарновские] م 1469 و 5 يونيو 1496
اللقب المميّز: < 1486, Сянок, Каштелян сяноцький
اللقب المميّز: 1489, Перемишль, Підкоморний перемишльський
اللقب المميّز: 1501, Белз, Белзьке воєводство, Королівство Польське, Річ Посполита, Воєвода белзький
اللقب المميّز: 1507 - 1511, Львів, Руське воєводство, Королівство Польське, Річ Посполита, Воєвода руський
الوفاة: 5 مايو 1511
123/5 <5+4> Mikołaj Kmita [Kmita]
الوفاة: 1458, w młodości
104/5 <5+4> Станіслав Миколаїв син Кміта [Кміти]
З Дубецька
145/5 <8+5> Andrzej Kmita [Kmitowie]
الميلاد: 1493 ? 1494
Andrzej Kmita herbu Szreniawa (zm. 1493/94) starosta bełski i biecki.

Ojciecem jego był Jan Kmita (Nosek) (zm. 1458/60) kasztelan przemyski i lwowski. Ożenił się przed 1488 r., z żoną kasztelana przemyskiego (1501) Rafała Jarosławskiego -Barbarą Mosińską, (córką wojewody - Macieja Mosińskiego), która miała syna Hieronima Jarosławskiego (zm. 1527) - dworzanina królewskiego (1517).

Andrzej Kmita miał z Barbarą Mosińską; syna Piotra Kmitę (zm. 1515) - starostę soleckiego ,(bezpotomnego), oraz córkę Nawojkę Kmitę, która wyszła za mąż za Stanisława Stadnickiego h. Drużyna (zm. 1542) - kaszelana zawichostskiego i sanockiego, podkomorego przemyskiego, a potem za Piotra Ligęzę- (zm. 1543) kasztelana czechowskiego,

Jego braćmi byli; Piotr Kmita z Wiśnicza (ok. 1442-1505) wojewoda krakowski

Stanisław Kmita (ok. 1450-1511) wojewoda bełski i ruski, ożeniony z córką Przecława z Dmosic (zm. 1474) - starosty spiskiego.

6

171/6 <11+8> Пётр Кмита (Собеньский) [Кмиты]
الميلاد: 1477, Польское королевство
الزواج: <10> Варвара Ивановна Гербурт (Кмита) [Гербурты] و 1580
الوفاة: 31 October 1553, Польское королевство
202/6 <11+8> Станислав Кмита (з Лиска) [Кмиты]
اللقب المميّز: 1537, Львов, Корона Польская, Речь Посполитая, Каштелян львівський
الوفاة: 1538, Корона Польская, Речь Посполитая
153/6 <10+9> Варвара Кмита (Дершняк, Кола) [Кмиты]
З Дубецька
164/6 <11+8> Анна Кмита (Бажи) [Кмиты] 185/6 <11+8> Екатерина Станиславовна Кмита [Кмиты] 196/6 <14> Навойка Кмита (Стадницкая) [Кмиты]

7

241/7 <19+15> Станислав Матеуш Стадницкий [Стадницкие]
Stanisław Mateusz Stadnicki herbu Szreniawa (ur. w Nowym Żmigrodzie?, zm. 1563) – działacz reformacyjny, poseł na sejmy, właściciel zamku w Niedźwiedzicy, zagorzały zwolennik reformacji – najpierw luteranizmu, potem kalwinizmu.

Ojcem jego był Stanisław Stadnicki (dworzanin) h. Drużyna (zm. 1542) dworzanin królewski, podkomorzy przemyski, kasztelan sanocki, potem zawichojski, Założył szkołę dla młodzieży szlacheckiej w Dubiecku.

Mąż Barbary ze Zborowskich. Ojciec Stanisława "Diabła", Marcina (kasztelana sanockiego, ochmistrza dworu carowej Maryny Mniszchówny) , Jana, Samuela, Andrzeja, Piotra, Mikołaja oraz Katarzyny. Jego dziadkiem był Mikołaj Stadnicki ze Żmigrodu h. Drużyna (ok. 1446-1490) kasztelan przemyski, wojewoda bełski i Andrzej Kmita (zm. 1493/94) starosta bełski i biecki. W skład klucza dóbr, które posiadał Stanisław Mateusz Stadnicki, a potem jego syn Marcin Stadnicki w II poł. XVI w. wchodził między innymi Jawornik Polski z wsiami: Laskówka, Kosztowa, Huta Kosztowska, i Hadle.
222/7 <16+12> Stanisław Barzi [Barzi] 213/7 <16+12> Katarzyna Barzi (Herburt) [Barzi] 234/7 <16+12> Andrzej Barzi [Barzi]
starosta lwowski 1570-72

8

261/8 <24+17> w Станислав Стадницкий [Стадницкие]
الميلاد: 1551?, Речь Посполитая
الوفاة: 4 أغسطس 1610, Речь Посполитая
252/8 <21+14> Катажина Гербурт (Язловецкая) [Гербурты] 273/8 <24+17> Marcin Stadnicki [Stadniccy]
kasztelan sanocki 1610
Personal tools